News from Madara

Το Sfakia Sky είναι ένας εξαιρετικός διαγωνισμός, από την αρχή. Ή μάλλον πριν την έναρξη. Μαζευόμαστε στη Χώρα Σφακίων, όπου δεν ξεκινάμε να τρέχουμε. Η αφετηρία – το Λουτρό – είναι ένα χωριό που δεν έχει καμία σχέση με τον κόσμο με κανέναν ασφαλτοστρωμένο δρόμο (ή κανέναν καθόλου δρόμο). Μπορείτε να φτάσετε εκεί μόνο από ένα στενό μονοπάτι κατά μήκος της ακτής του Λιβυκού Πελάγους ή με πλοίο. Παίρνουμε λοιπόν το πλοίο. Πριν από αυτό, μπορείτε ακόμα να παραλάβετε τον αριθμό εκκίνησης σας στο λιμάνι (αν και είναι καλύτερα να το κάνετε την προηγούμενη μέρα, το γραφείο του αγώνα είναι επίσης ανοιχτό την Παρασκευή το απόγευμα στην Ανώπολη).
Στις 26 Οκτωβρίου, στο νότιο τμήμα της Κρήτης, ο ήλιος ανατέλλει στις 7:39, οπότε όταν επιβιβαζόμαστε στο πλοίο (στις 7:30 π.μ.) είναι ακόμα αρκετά σκοτάδι. Και σε αυτό το σύντομο ταξίδι γεννιέται η μέρα. Είναι μόνο 30 λεπτά, αλλά βλέπουμε σιγά σιγά πώς γίνεται όλο και πιο φωτεινό. Στην αριστερή πλευρά, η γραμμή του ορίζοντα αναδύεται σιγά-σιγά από το απόλυτο σκοτάδι κάπου ανάμεσα στη θάλασσα και τον ουρανό, και αν ο αέρας είναι καθαρός, έχουμε την ευκαιρία να δούμε τη Γαύδο σε απόσταση – το νοτιότερο νησί της Ευρώπης. Ωστόσο, είναι πολύ πιο ενδιαφέρον στη δεξιά πλευρά του θαλάσσιου οχήματος μας. Το πλοίο πλέει εξαιρετικά κοντά στην ακτή, στην αρχή δεν μπορείτε να δείτε σχεδόν τίποτα, μετά σιγά-σιγά αναδύονται τα περιγράμματα της γης ή μάλλον τα περιγράμματα των βουνών, που υψώνονται σε αυτό το μέρος απευθείας από τη θάλασσα. Είναι γκρι, αλλά μόλις βγει ο ήλιος γεμίζουν τα χρώματα. Ωστόσο, δεν πρόκειται για αποχρώσεις του πράσινου ή του λευκού, τίποτα δεν φυτρώνει σε αυτές τις παραθαλάσσιες πλαγιές, δεν υπάρχουν χωριά, ούτε καν μεμονωμένα σπίτια. Βρισκόμαστε στην Κρήτη, το χρώμα που κυριαρχεί είναι το έντονο κόκκινο που μετατρέπεται σε μπορντό. Η θέα είναι εκπληκτική, όχι τόσο σεληνιακή (αυτό θα είναι ψηλότερα και αργότερα) όσο η Αρειανή. Ο συνδυασμός γυμνών τοίχων βράχου με υψηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο και ο ανατέλλοντος ήλιος δημιουργεί αυτή την απίστευτη εντύπωση κόκκινου. Καταπληκτικό επίσης γιατί είναι εν μέρει φευγαλέο. Όταν φτάνουμε στην ακτή στο Λουτρό, το τοπικό μας αστέρι βρίσκεται ήδη λίγο ψηλότερα από τον ορίζοντα, είναι εντελώς φωτεινό και τα χρώματα των γύρω βράχων γίνονται περισσότερο κιτρινοκόκκινα παρά μπορντώ.

Εμφανίζεται και το λευκό, γιατί όλα τα σπίτια στο Λουτρό είναι λευκά. Το χωριό βρίσκεται σε ημικύκλιο πάνω από έναν κόλπο προστατευμένο από τους δυτικούς ανέμους. Το έδαφος ανεβαίνει απότομα προς τα πάνω, οπότε το όλο θέμα θυμίζει μεγάλο αμφιθέατρο, με τη θάλασσα στη μέση, μια λωρίδα παραλίας γύρω της και τον κεντρικό δρόμο ακριβώς δίπλα. Ένας “δρός” δεν είναι πραγματικά η καλύτερη περιγραφή. Γύρω από την παραλία υπάρχουν απλά ταβέρνες και καφετέριες, που ρέουν ομαλά το ένα μέσα στο άλλο, αλλά υπάρχει αρκετός χώρος ανάμεσα στα τραπέζια για να περπατήσετε ή να τρέξετε. Τρέξτε, γιατί αυτή είναι και η αρχή της διαδρομής μας.

Το πλοίο φτάνει στην αποβάθρα στο δυτικό τμήμα του Λουτρού. Βγαίνουμε στη στεριά, κάνουμε το απαραίτητο ζέσταμα ή μιλάμε με όποιον μπορούμε και… επιστρέφουμε στο πλοίο! Η εκκίνηση του Sfakia Sky Marathon (και του Sfakia Vertical την επόμενη μέρα) γίνεται ακριβώς από το πλοίο, άρα από το επίπεδο της θάλασσας (καλά, ίσως 1 μέτρο πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας). Όπως μπορείτε εύκολα να μαντέψετε, τα πρώτα 300 βρίσκονται σε επίπεδο έδαφος. Τρέχουμε σε έναν περίπατο που είναι κάπως έρημος στο τέλος της σεζόν, ανάμεσα στις καφετέριες που σιγά σιγά κλείνουν, με θέα το ολοένα και πιο γαλάζιο Λιβυκό Πέλαγος και το μικρό νησί του Φανάρι που προστατεύει το λιμάνι του Λουτρό από τα δυτικά, και πιστεύουμε ότι αυτό μπορεί να είναι το μόνο απόλυτα επίπεδο τμήμα της φυλής μας. Αμέσως μετά την αριστερή στροφή, όλα αλλάζουν. Το πρώτο ανηφορικό τμήμα της διαδρομής ξεκινά…

να συνεχιστεί

Κάντε κλικ στην εικόνα – θα βρείτε μια μεγαλύτερη περιγραφή.