News from Madara
1.11.2024
Η ιστορία μιας φωτογραφίας
Η παρακάτω φωτογραφία τραβήχτηκε στις 26 Οκτωβρίου 2024, γύρω στις 18:00 στο χωριό Ανώπολη της νότιας Κρήτης, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης Sfakia Sky Marathon. Για όσους παρακολούθησαν ή συμμετείχαν σε αυτόν τον αγώνα, το μέρος και τα άτομα που εμφανίζονται ίσως είναι οικεία, και η φωτογραφία όχι κάτι ασυνήθιστο. Χωρίς επεξήγηση, λίγα μας λέει. Λοιπόν, ποιοι είναι αυτοί οι πιτσιρικάδες και γιατί είναι τόσο χαρούμενοι;
Το τυπικό banner “Finisher” που χρησιμοποιείται συχνά σε αγώνες τρεξίματος δείχνει ότι πιθανότατα συμμετείχαν στον αγώνα λίγες ώρες νωρίτερα και, αν κρίνουμε από τα χαμόγελα στα πρόσωπά τους, τα πήγαν αρκετά καλά. Αλλά αν απλώς λέγαμε ότι στην φωτογραφία απεικονίζονται οι νικητές του αγώνα Sfakia Sky 2024 είναι σαν να μην λέγαμε τίποτα ή τουλάχιστον, τίποτα το ασυνήθιστο.
Το αγόρι στα αριστερά είναι ο Μάρκος Πίτ. Μόλις κέρδισε το Sfakia Sky Marathon με χρόνο 5 ώρες, 28 λεπτά και 7 δευτερόλεπτα. Ο Μάρκος είναι 18 ετών. Ο πρώτος του αγώνας ορεινού τρεξίματος ήταν το Sfakia Sky Marathon 2022. Ο χρόνος του τότε ήταν 8 ώρες και 13 λεπτά για να φτάσει στη γραμμή του τερματισμού. Η διαφορά μεταξύ αυτών των αποτελεσμάτων είναι… τεράστια.
Το πιο ασυνήθιστο είναι η ραγδαία εξέλιξη που έχει καταφέρει ο Μάρκος. Μετά τον πρώτο του ορεινό μαραθώνιο, ο Μάρκος άρχισε να προπονείται σοβαρά, τρέχοντας πιο συχνά και πιο γρήγορα. Ήμασταν τυχεροί να παρακολουθούμε την πρόοδό του από κοντά γιατί, αν και έχει γαλλο-αγγλικές οικογενειακές ρίζες, έζησε αρκετά χρόνια στην Κρήτη. Η Μαλάξα, τα Μεσκλά, η Ζούρβα, οι Πάχνες και το μονοπάτι Ε-4 κατά μήκος της νότιας ακτής της Κρήτης ήταν τα πεδία δράσης του.
Ο Μάρκος έτρεχε επίσης όλο και πιο γρήγορα στους τοπικούς μας αγώνες: Sfakia sky 2023, Sitia Geo Trail, Μινωικο μονοπάτι και το Samaria Run, τότε που το παράκανε και στραμπούληξε το πόδι του, κατα τον ενθουσιασμό του, στην κατηφόρα του τερματισμού. Τον θυμόμαστε να λέει σε νεανική έκσταση: «Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς να τρέχω πια». Και άρχισε να το κυνηγάει πιο τολμηρά και καλύτερα. Το αποτέλεσμα από πριν λίγες μέρες δείχνει ότι είναι ήδη ο ταχύτερος στο Νησί. Και αυτή είναι μόνο η αρχή του ταξιδιού του…
Το πιο ενδιαφέρον μέρος, ωστόσο, είναι ότι η ιστορία που λέμε εδώ, είναι μια οικογενειακή υπόθεση. Στη μέση της φωτογραφίας μας είναι ο Λεωνίδας — ο μεγαλύτερος αδερφός του Μάρκου. Ολοκλήρωσε τον αγώνα μας στην τρίτη θέση, παρά το γεγονός ότι στραμπούληξε τον αστράγαλό του 10 χλμ πριν τη γραμμή τερματισμού (οικογενειακή παράδοση;). Και η κοπέλα, πρώτη δεξιά, είναι η Λιλού – η κοπέλα του Λεωνίδα. Πέρασε τη γραμμή του τερματισμού μετά από 6 ώρες και 4 λεπτά, ακριβώς πίσω από το αγόρι της. Η Λίλου τερμάτισε τον αγώνα στην τέταρτη θέση στην κατάταξη Open και ως πρώτη γυναίκα. Δεν είναι καινούργια στον αγώνα μας. Σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά βελτίωσε το αποτέλεσμά της κατά 51 λεπτά, κάτι που είναι απίστευτο επίτευγμα.
Με τέτοια αποτελέσματα, είναι λογικό να βλέπουμε τα πλατιά χαμόγελα στα πρόσωπα της νικητήριας τριάδας, μας στην φωτογραφία “Finisher”.
Αλλά ας επιστρέψουμε στον νικητή μας. Ο Kilian Jornet κέρδισε το πρώτο του UTMB σε ηλικία 20 ετών. Ο Μάρκος έχει ακόμη δύο χρόνια για να φτάσει σε αυτό το ορόσημο, αν και είναι αβέβαιο αν θα αναπτυχθεί με τον ίδιο τρόπο. Ωστόσο, είναι αναμφίβολα ένα ταλέντο τρεξίματος ανάλογης κλίμακας.
Την επόμενη μέρα του αγώνα, μου είπε ότι αναστέλλει προς το παρόν τους αγώνες μεγάλων αποστάσεων και επικεντρώνεται σε αγώνες έως και 20 χλμ., ακολουθώντας τη γνωστή αρχή ότι οι νέοι έχουν περισσότερες πιθανότητες σε μικρότερες αποστάσεις. Αν το ταλέντο συμβαδίζει με σοφές επιλογές, μπορεί κανείς να είναι σίγουρος για το μέλλον του Μάρκου.
Συγχαρητήρια και πάλι σε όλη την τριάδα!
Photo: Myriam Peat
Arkalos Team
